در حال حاضر تلویزیون سریال نون خ را پخش می‌کند. تاکنون 4 فصل از آن ساخته شده است و در سال‌های 1398، 1399، 1400 و 1402 روی آنتن رفته است. این سریال به عنوان یکی از پرمخاطب های تلویزیون شناخته می شود.
به گزارش مجله فیلم و سریال فیلمو مگ، در پایان پخش فصل چهارم این سریال، خبرهایی از ساخت فصل جدید آن منتشر شد.
حتی رئیس رسانه ملّی در آیین تجلیل از عوامل و بازیگران این سریال بر ساخت مجموعه های تلویزیونی که اقوام در محوریت آن باشند تأکید کرد. همچنین، مهدی فرجی تهیه کننده این سریال تلویزیونی در برخی اظهار نظرهای خود به این نکته اشاره کرده بود که پیمان جبلی ساخت فصل جدید «نون‌خ» را سفارش داده است.
در هفته وحدت، پیگیر خبری جدید از این سریال بودیم و مهدی فرجی، تهیه‌کننده این مجموعه تلویزیونی، اعلام کرد: “این روزها در پیش‌تولید فصل پنجم سریال ‘نون‌خ’ هستیم و مراحل نگارش فیلمنامه و بقیه فرآیند آماده‌سازی تولید هم پیش می‌رود. ان‌شاءالله امسال سریال کلید خواهد خورد.”
درباره سریال “نون‌خ” و داستان‌هایی که در طول این 4 فصل روایت شده، صحبت‌های بسیاری مطرح شده است. بسیاری این سریال را تلاشی برای بومی‌سازی در تولیدات نمایشی دانسته‌اند. این سریال با تکیه بر ظرفیت و ظرافت فرهنگ کردی و قابلیت‌های قومی و بومی آن، با استفاده از یک طنز خانوادگی، سعی دارد شمایل محلی و سبک زندگی ایرانی با مؤلفه‌های بومی را به تصویر بکشد.
در هفته وحدت، موردی که به آن پرداخت می‌شود، بازنمایی از اقوام است؛ سریال «نون‌خ» از جمله کارهایی است که به جای تمرکز بر قومیت‌گرایی، سعی در نمایش و بازنگری به قومیت‌نگاری دارد. به عبارت دیگر، در مقابل قوم اصیل کُردها، سعی شده است به جزئیات فرهنگ و زندگی روزمره این اقوام پرداخته شود تا نشان داده شود که مردمان کُرد در ساختار اجتماعی ایران چه نقشی ایفا می‌کنند.
سریال «نون‌خ» جلوه‌هایی از فرهنگ، آداب و رسوم مردم کُرد را به تصویر کشیده است. از پوشش و لهجه گویش تا موسیقی محلی کُردی، در تمام این سریال نمایان شده و به‌ویژه از طریق پخش آن، مخاطبان در سراسر کشور و حتی کشورهای دیگر می‌توانند سبک زندگی مردم کُرد را تجربه کنند و درک کنند.
اتفاقی که به عنوان یک اقدام استراتژیک به منظور تقویت وحدت و همبستگی ملی در ایران در نظر گرفته می‌شود، این است که آگاهی مردم نسبت به زیبایی‌ها و اقوام متنوعی که در این سرزمین زندگی می‌کنند، افزایش یابد. این آگاهی می‌تواند به صورت مستقیم منجر به ایجاد همبستگی و ارتباط بین مردم شود. این موضوع مانند یک روی سکه است، زیرا بسیاری از جوانان در مناطق کُردنشین از طریق تماشای این سریال، می‌توانند تازه‌تر و دقیق‌تر با فرهنگ و زندگی قومی خود آشنا شوند.
